Bóg, stwarzając człowieka, zaprasza go do rozwoju w całym swoim życiu. Rozwój osobisty to działania, które pomnażają talenty i wyzwalają indywidualny potencjał. Podjęcie tych działań pozwala wzrastać, dążyć do realizacji marzeń, kreować nowe możliwości. Na warsztatach w perspektywie Słowa: „Panie, przekazałeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem ” (Mt 25, 20b) będzie mowa o odkrywaniu w sobie potencjału i wydobywaniu z siebie tego, co najlepsze; o tym, że warto podjąć próbę przekraczania siebie; o drodze do tego, jak być szczęśliwszym i bardziej sobą.

Przyjęcia na sesje warsztatowe dokonuje się na podstawie przesłanej karty zgłoszenia oraz zadatku ofiary zrealizowanej przelewem na konto: PKO BP II/O Kraków 98 1020 2906 0000 1102 0438 6462. Osoby korzystające z posiłków i noclegów – zadatek 150 zł; osoby niekorzystające z posiłków i noclegów – zadatek 70 zł. W przypadku rezygnacji z sesji zadatek nie jest zwracany.  

Pozostajemy często niepojednani z własnymi słabościami. Najbardziej osłabia nas nie nasza słabość, lecz fakt, że jej nie akceptujemy. Trudno nam zgodzić się na to, że jesteśmy „naczyniami glinianymi”, a jeszcze trudniej uwierzyć, że Bóg przechowuje w nich moc swojej łaski. Potrafi zamieniać nasze słabości w miejsca szczególnie płodne, życiodajne. Nie uwalnia nas od tego, co słabe, ale pomaga dojrzewać pośród słabości. Uczestnicy sesji będą prowadzeni do przemodlenia własnej słabości w powołaniu w świetle słów Pana: „Moc w słabości się doskonali”. 

Towarzyszy nam przekonanie, że „ dzięki stałemu doświadczeniu bycia uczniem formacja jest procesem jednolitym i integralnym, rozpoczynającym się w seminarium i trwającym w życiu kapłańskim, jako formacja permanentna ” (Ratio fundamentalis institutionis sacerdotalis, 53). To zdecydowane stwierdzenie wynikające z doświadczeń Kościoła skłania nas do podjęcia uważnej refleksji nad etapem formacji do prezbiteratu, jakim jest etap stawania się uczniem Jezusa. Podczas sesji, którą rozpoczniemy dniem skupienia, podejmiemy kluczowe kwestie związane z dojrzewaniem naszych wychowanków i naszym jako uczniów Chrystusa Pana. Sesja przeznaczona dla wychowawców seminariów diecezjalnych i zakonnych, dla osób odpowiedzialnych za formację permanentną, a także dla formatorek zakonnych na wszystkich etapach formacji.

Zapraszamy na dni zasłuchania w Słowo, aby wyciszyć się i duchowo przygotować do wejścia w czas czterdziestodniowego postu. Biblia przekonuje, że Bóg upatrzył sobie pustynię jako miejsce przemawiania Serca do serca i odnowienia przymierza miłości ze swoimi wiernymi. Czas pustyni potrwa od wtorku przed wejściem w Wielki Post, przez Środę Popielcową do czwartku po Popielcu. Przyjęcie posypania głowy popiołem w stanie serca nakarmionego Słowem może pomóc rozpocząć z większą hojnością i wielkodusznością dni postu, modlitwy i uczynków miłosierdzia.  

Bóg, na którego podobieństwo zostaliśmy stworzeni, jest miłością, relacją trzech Osób. Jesteśmy stworzeni do relacji. Relacje potrafią pobudzić w nas najgłębiej skrywaną siłę motywującą do życia. Zaspokajają naszą potrzebę więzi i tęsknotę za dookreśleniem własnej tożsamości. Żyje w nas potrzeba, by czuć się dla kogoś ważnym, by otwierać się w zaufaniu i być bezpieczną przystanią dla drugiego. W takich warunkach uczymy się, kim naprawdę jesteśmy. W tajemniczy sposób spełniamy się w relacjach przez obecność. W klimacie życzliwej obecności rozpraszają się nasze lęki i możemy wzrastać. Uczestnicy sesji będą zaproszeni do refleksji nad rolą obecności w relacji z Bogiem, w ludzkich relacjach i rozwoju osobistym. 

Syn Boży stał się człowiekiem i przyjął słabości naszej ludzkiej natury aż po śmierć, z wyjątkiem grzechu. Podczas tej sesji spróbujemy przyjrzeć się, jak Jezus przeżywał przeciwności i jak przykład Jego życia uzdalnia nas do przyjmowania trudności.

U początku wiary, powołania, misji jest słuchanie Słowa. Jakie słuchanie Słowa, takie życie i ewangelizacja. Kościół od pierwszych dni swego istnienia praktykuje lectio divina. Droga Bożego czytania rozpoczyna się od czytania Słowa i przez medytację i modlitwę serca prowadzi do kontemplacji. Krakowskie CFD strzeże wielowiekowej tradycji lectio divina, ponieważ widzi w niej nadzieję na nową jakość życia, na nową duchową wiosnę Kościoła. Otwarcie nowo wybudowanej części Domu Słowa poprzedzi poświęcenie i rekolekcje „nowego otwarcia” w misji CFD. 

POŚWIĘCENIE DOMU SŁOWA: Milton Zonta SDS – przełożony generalny Towarzystwa Boskiego Zbawiciela; Józef Figiel SDS – przełożony Polskiej Prowincji Salwatorianów 

Od dnia chrztu jesteśmy tożsami z Chrystusem; jesteśmy z Nim zrośnięci (por. Rz 6, 5). Ojciec wyznaje w naszej duszy: „Tyś jest moje dziecko umiłowane, w tobie mam upodobanie”, zaś Duch Ojca, który zanurzył nas w Chrystusie, modli się w nas i wzdycha: „Abba, Ojcze”. Podczas dni pustyni uczestnicy będą zaproszeni do ponownego przeżycia chrztu świętego przez zanurzenie w tajemnicy Słowa, zgłębianie znaków sakramentalnych oraz z pomocą sztuki sakralnej. 

Mamy „dokoła siebie mnóstwo świadków” (Hbr 12, 1). Są oni dla nas przykładem, a nawet, jak mówił św. Grzegorz Wielki, viva lectio. Wspierają nas, abyśmy nie zatrzymali się w drodze do celu. Błogosławiony Franciszek Maria od Krzyża Jordan pobudzał siebie i zachęca nas, byśmy codzienność przeżywali razem z przyjaciółmi Boga nie tylko kanonizowanymi czy beatyfikowanymi przez Kościół, ale i tymi „z sąsiedztwa”, na których uwrażliwia nas papież Franciszek (por. Gaudete et exsultate, 6-7).